Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών: «Ζιλ και Τζιμ».


Σήμερα 29 Νοεμβρίου, στις 21.30, η Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών προβάλλει την ταινία «Ζιλ και Τζιμ» του Φρανσουά Τριφό.

Λίγο πρίν τον Α' παγκόσμιο πόλεμο δύο φίλοι, ο Γερμανός Ζιλ και ο Γάλλος Τζιμ, ερωτεύονται το ίδιο κορίτσι την Κατρίν, που τελικά παντρεύεται τον Ζιλ και πηγαίνει να ζήσει μαζί του στην Γερμανία. Ο πόλεμος που ξεσπά τους χωρίζει. Οταν ξανασυναντιούνται αργότερα, αυτός ο έρωτας για τρείς θα καταλήξει σε τραγωδία...






Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου: Στην καρδιά του χειμώνα (Winter's bone)


Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου προβάλει σήμερα 28/11/2011 σε 2 προβολές (20.30 και 22.30) στον κινηματογράφο Βιτσέντζο Κορνάρο την ταινία «Στην καρδιά του χειμώνα». 

Η ιστορία μιας 17χρονης κοπέλας που ήδη σηκώνει τα οικογενειακά βάρη, και αναγκάζεται ν’ αναζητήσει τον προφυλακισθέντα πατέρα της, ο οποίος έβαλε υποθήκη το σπίτι και το κτήμα τους προκειμένου να πληρώσει την εγγύηση. Αν δεν εμφανιστεί στο δικαστήριο για τη δίκη, το κορίτσι θα βρεθεί στον δρόμο μαζί με την άρρωστη μητέρα και τα δύο μικρότερα αδέρφια της. Ωστόσο, κανείς από τους συγγενείς και γείτονες της βυθισμένης στην παρανομία κοινότητας δε μοιάζει πρόθυμος να τη βοηθήσει να βρει τα ίχνη του.

Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ντάνιελ Γούντρελ, το φιλμ απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ του Σάντανς, ενώ η ανερχόμενη 20χρονη Τζένιφερ Λώρενς ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα δραματικής γυναικείας ερμηνείας.
 
Πρωτ.: Τζένιφερ Λώρενς, Αϊζάια Στόουν, Άσλι Τόμσον, Γκάρετ
Ντίλαχαντ, Σέλεϊ Γουάγκενερ
Σκην.: Ντέμπρα Γκράνικ




Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση της εβδομάδας: La Piel que Habito(Το δέρμα που κατοικώ)


Με τη γυναίκα του να έχει υποστεί καθολικά εγκαύματα σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο Δρ. Ρομπέρ Λεντγκάρντ, διαπρεπής πλαστικός χειρούργος, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο δέρμα για να την σώσει. Εκτός από τα χρόνια και τα χρήματα που ξοδεύει στην έρευνα και τα πειράματά του, ο Ρομπέρ χρειάζεται τρία ακόμα πράγματα: κανέναν ενδοιασμό, έναν συνεργό κι ένα ανθρώπινο πειραματόζωο. Οι ενδοιασμοί δεν υπήρξαν ποτέ πρόβλημα. Η Μαρίλια, η γυναίκα που τον φρόντιζε απ` τη μέρα που γεννήθηκε, είναι η πιο πιστή συνεργός. Όσο για το ανθρώπινο πειραματόζωο…

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αντόνιο Μπαντέρας, Έλενα Ανάγια, Μαρίζα Παρέντες, Μπάρμπαρα Λένι, Μπλάνκα Σουάρεζ
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Πέδρο Αλμοδοβάρ




Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης... στο Ηράκλειο!


Σταθερά πια στο ετήσιο κινηματογραφικό ραντεβού τους, η Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο συναντιούνται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στις περιφερειακές εκδηλώσεις του 52ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τις οποίες υποδέχονται ξανά η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου και η Κινηματογραφική Ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης στο ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ First Floor Underground. Φέτος θα προβληθούν συνολικά τέσσερις ταινίες, τρεις από το τμήμα ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ και μία από το ελληνικό τμήμα. Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 24 και Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στο ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ First Floor Underground με ελεύθερη είσοδο.

ΠΕΜΠΤΗ 24/11

19:00
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΑΝΤΑΛΜΠΕΡΤ –VISUL LUI ADALBERT (Ρουμανία, 101’)
Σκην.: Γκαμπριέλ Ακίμ
Πρωτ.: Γκαμπριέλ Σπάιου, Ντόρου Άνα, Αλίνα Μπερζουντεάνου, Οζάνα Οαντσέα

Μια μαύρη κωμωδία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν σ’ ένα κομμουνιστικό εργοστάσιο της Ρουμανίας, τη δεκαετία του ’80. Η αναπαράσταση ενός εργατικού ατυχήματος προκαλεί ένα πραγματικό, καθώς ο εργάτης που παίζει το ρόλο του θύματος κόβεται στο χέρι. Η ιστορία εκτυλίσσεται το Μάιο του 1986, την επέτειο της ίδρυσης του Κομμουνιστικού Κόμματος και μία μέρα μετά την ιστορική νίκη της Στεάουα Βουκουρεστίου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο βασικός χαρακτήρας, ο Ιούλικα, είναι ένας τεχνικός που βρίσκει τον μπελά του όταν του ζητούν να προβάλει δύο προπαγανδιστικές ταινίες για την ασφάλεια στην εργασία στη γιορτή που θα γίνει στο εργοστάσιο.






21:00
PRESS (Τουρκία, 100’)
Σκην.: Σεντάτ Γιλμάζ
Πρωτ.: Αράμ Ντιλντάρ, Εντζίν Εμρέ Ντεγκέρ, Καντίμ Γιασάρ, Σεζγκίν Σενγκίζ,.

Κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, όταν λάμβαναν χώρα σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στους Κούρδους αντάρτες και στην τουρκική κυβέρνηση, μια χούφτα από νεαρούς δημοσιογράφους πάσχιζαν να καταγγείλουν στην υφήλιο τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκείνες τις μέρες της αυξανόμενης έντασης, οι δημοσιογράφοι αυτοί αγωνίζονταν τόσο για να επιβιώσουν, όσο και για να αποκαλύψουν τα γεγονότα. Γι’ αυτούς, η δημοσιογραφία δεν ήταν πια επάγγελμα, αλλά ζήτημα ζωής και θανάτου.



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/11

19:00
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ- VICDAN (Τουρκία, 84’)
Σκην.: Ερντέν Κιράλ
Πρωτ.: Nurgül Yesilçay, Tülin Özen, Murat Han

Η ταινία εστιάζει σε μια παθιασμένη και πολύπλοκη ερωτική ιστορία που συνδέει τρεις ανθρώπους, οι οποίοι ζουν σε μια μικρή πόλη και προσπαθούν να επιβιώσουν. Η Αϊντανούρ είναι μια νεαρή γυναίκα που μένει στην Ανατολία και προσπαθεί να ξεφύγει απ’ αυτό που η ζωή έχει ή δεν έχει να της προσφέρει. Στο μεταξύ, ο Μαχμούτ βρίσκεται ανάμεσα στην Αϊντανούρ και στη γυναίκα του, τη Σονγκούλ. Ωστόσο, η Αϊντανούρ αρχίζει σιγά σιγά να κερδίζει την καρδιά του. Οι δρόμοι αυτών των δύο θα διασταυρωθούν σ’ ένα καπηλειό.



21:00
ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Ελλάδα, 109’)
Σκην.: Γιώργος Παπαϊωάννου
Πρωτ.: Δημήτριος Βαϊνάς, Παρασκευάς Παπαδόπουλος, Όλγα Σφέτσα, Αναστάσιος Μασιάς, Σπυρίδων Παπαναούμ

Σ’ ένα παράλληλο, σουρεαλιστικό σύμπαν, η Θεσσαλονίκη έχει τον δικό της προστάτη υπερήρωα: τον Σούπερ Δημήτριο. Μεταμφιεσμένος ως Δημήτρης Χριστοφορίδης, δημοσιογράφος του περιοδικού Χρυσή Ιερουσαλήμ, μάχεται για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες. Ένα βράδυ, ο χειρότερος εφιάλτης της πόλης επιστρέφει. Ο Κάπτεν Φ.ΡΟΜ είναι πάλι εδώ, για να διεκδικήσει αυτό που προσπαθεί να πετύχει εδώ και χρόνια: να τον αναγνωρίσουν όλοι με το πραγματικό του όνομα, το όνομα που του αξίζει, το όνομα που του ταιριάζει. Οι δύο ήρωες παρασύρονται σε μια σύγκρουση που τσαταλιάζει τα νεύρα του θεατή μέχρι την τελική κορύφωσή της, σε μια αρχετυπική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.




Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση dvd: Ένας Ακόμη Χρόνος(Another Year)


Του
Mike Leigh
Ο Mike Leigh θεωρείται   ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Βρετανικού κινηματογράφου. Εξειδικευμένος κυρίως στο χώρου του κοινωνικού δράματος, ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο και άμεσα αναγνωρίσιμο κινηματογραφικό του στυλ, μέσα από το οποίο επιχειρεί να σκιαγραφήσει τον τρόπο που διαμορφώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις.

Οι ταινίες του είναι βαθιά «ανθρώπινες» και συναισθηματικές, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της άκρατης μελοδραματοποίησης. Το τελευταίο είναι κάτι που το βλέπουμε να συμβαίνει σε αρκετές ταινίες του είδους, κατά κύριο λόγο χολιγουντιανής προέλευσης. Το γεγονός αυτό έχει  οδηγήσει ένα κομμάτι του κόσμου να έχει «παρεξηγήσει» το συγκεκριμένο κινηματογραφικό ιδίωμα, που με τη σειρά του έχει να επιδείξει κάποιες εξαιρετικές ταινίες. Μία από αυτές είναι η πιο διάσημη, ίσως, δημιουργία του  Leigh, τα «Μυστικά και Ψέματα» του 1996.

Το εδώ παρουσιαζόμενο film, τιτλοφορείται «’Ένας Ακόμη Χρόνος», είναι παραγωγής 2010, και ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα φετινά Oscar. Η πλοκή ακολουθεί τη ζωή ενός μεσόκοπου ζευγαριού από τα προάστια του Λονδίνου κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού χρόνου. Ο Τομ και η Τζέρι φαίνεται να έχουν μια πολύ ισορροπημένη σχέση σεβασμού και κατανόησης τόσο μεταξύ τους όσο και με τον γιό τους Τζο που είναι 30 ετών. Παρόλα αυτά δεν συμβαίνει το ίδιο και με άτομα από τον φιλικό τους περίγυρο. Η Μέρι , συνάδελφος και φίλη της Τζέρι,  αντιμετωπίζει προβλήματα αλκοολισμού και προσπαθεί μάταια να νιώσει ικανοποίηση για την ζωή της . Με την πάροδο του χρόνου εμφανίζεται προσκολλημένη συναισθηματικά στο ζευγάρι , σε βαθμό που θα αρχίσει να προξενεί δυσφορία.

Το ίδιο συμβαίνει αντιστοίχως και με τον Κεν , παλιό συμφοιτητή και φίλο του Τομ. Ωστόσο το ζευγάρι προσπαθεί , δείχνοντας κατανόηση, να στηρίξει και τους δυο ,αποκρύπτοντας μέχρι ενός σημείου τη προαναφερθείσα δυσφορία. Τα πράγματα αλλάζουν όταν ο αδελφός του Τομ χάνει την γυναίκα του, μένοντας μόνος καθώς η σχέση με τον δικό του γιό φαίνεται να έχει διαρραγεί.

Συνοψίζοντας , πρόκειται για μια ταινία ξεκάθαρη ως προς τη στόχευση και τα μέσα της. Οι ανθρώπινες σχέσεις και τα αδιέξοδα τους μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Ο Leigh δεν διστάζει τα τονίσει πως τα τελευταία έχουν πολλές φορές να κάνουν με τις ίδιες τις αντιφάσεις των ατόμων , αλλά και την πίστη του στην έννοια της αλληλεγγύης μεταξύ αυτών. Δεν αγιοποιεί ούτε και δαιμονοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις και προσπαθεί να εξετάσει το υπόβαθρο των χαρακτήρων του και το ρόλο του στη συμπεριφορά τους.

Επί της ουσίας, το μόνο που μπορεί να «προσάψει» κανείς στο δημιουργό είναι ότι ακολουθεί ένα γνωστό και δοκιμασμένο μοτίβο τόσο στη θεματολογία όσο και στην ανάπτυξη της ταινίας του. Σε αυτό ακριβώς βασίστηκε και η κριτική που έγινε από μερίδα του Τύπου. Παρόλα αυτά κάποιες φορές  είναι κάλο να ξέρουμε τι ζητάμε και από ποιόν. Ο σκηνοθέτης είναι γνώστης του συγκεκριμένου είδους και αυτό κάνει τις δημιουργίες του ξεχωριστές και το σχόλιο του εύστοχο. Το έδειξε στο παρελθόν , το δείχνει και τώρα με ένα φιλμ που αποτελεί  «καθρέφτη» για τα συναισθήματα  των καθημερινών ανθρώπων.

 by NikP




 

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών: «The Age of Stupid».


Σήμερα 22 Νοεμβρίου, στις 21.30, η Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών προβάλλει την ταινία «The Age of Stupid».

Το "Age of Stupid" είναι ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ της βραβευμένης σκηνοθέτιδος και παραγωγού Franny Armstrong με πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Όσκαρ Pete Postlethwaite, που υποδύεται έναν ηλικιωμένο άνδρα που ζει στην κατεστραμμένη γη του 2055, βλέπει αρχειακό υλικό από το 2008 και αναρωτιέται: "Γιατί δεν σταματήσαμε την κλιματική αλλαγή όσο ακόμα είχαμε την ευκαιρία;"




Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση της εβδομάδας: Drive


Ο Οδηγός κάνει δύο δουλειές: την μέρα εργάζεται σαν κασκαντέρ σε ταινίες και τη νύχτα οδηγεί αυτοκίνητα που συμμετέχουν σε ληστείες. Δεν έχει σημασία σε ποια από τις δυο εργασίες βρίσκεται, ο Οδηγός νιώθει άνετα μόνο πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου. Η ζωή του αλλάζει όταν γνωρίζει την Αϊρένε και τον γιό της Μπενίσιο. Αρχίζει να περνάει χρόνο με την οικογένεια μέχρι που ο Στάνταρντ, ο άντρας της Αϊρένε, αποφυλακίζεται, και ο Οδηγός ύστερα από παράκληση της Αϊρένε, αναγκάζεται να απομακρυνθεί...

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ράιαν Γκόσλινγκ, Ρον Πέρλμαν, Κριστίνα Χέντρικς, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Όσκαρ Άιζακς, Μπράιαν Κράνστον, Άλμπερτ Μπρουκς
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν








Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Ταινία μικρού μήκους: "Τι είναι αυτό;(What is that?)"

Οι κινέζοι λένε μια εικόνα χίλιες λέξεις και κάτι ανάλογο πρέπει να ισχύει και για κάποιες ταινίες μικρού μήκους. Μέσα σε λίγα λεπτά καταφέρνουν να σου δημιουργήσουν συναισθήματα που άλλες ταινίες θα χρειάζονταν πάνω από μιάμιση ώρα. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η μικρού μήκους με τίτλο "Τι είναι αυτό;(What is that?)".





Cast
Father: Nikos Zoiopoulos
Son: Panagiotis Bougiouris


Directed by: Constantin Pilavios
Written by: Nikos & Constantin Pilavios
Director of photgraphy: Zoe Manta
Music by: Christos Triantafillou
Sound by: Teo Babouris
Mixed by: Kostas Varibobiotis
Produced by: MovieTeller films

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση dvd: Ακόμη και η Βροχή(Even the rain)


Της
Icíar Bollaín


Ο ομόκεντρος κύκλος της ιστορίας

Ταινία που πρέπει να υπερασπίζεται και εμπνέει.
Η περσινή επίσημη πρόταση της Ισπανίας για τα Όσκαρ κερδίζει άτυπα πολλαπλά βραβεία πριν ακόμη το πρώτο πλάνο έχοντας βασικές δυναμικές όπως:

Την ιστορία του σημαντικότερου σεναριογράφου αυτή τη στιγμή Paul Laverty(Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι, Ιρλανδέζικος δρόμος). Δύο στιβαρούς πρωταγωνιστές όπως ο  Luis Tosar και ο δυναμικά επανερχόμενος Gael Garcia Bernal, την αφιέρωση της ταινίας στη μνήμη του άξιου θεωρητικού, συγγραφέα και αγωνιστή Howard Zinn(Ο Μαρξ στο Σόχο), μα πάνω από όλα την ίδια την εξιστόρηση μιας μάχης, αυτής των Βολιβιανών απέναντι σε πολυεθνική εταιρεία ιδιωτικοποίησης του νερού, την περίφημη εξέγερση της Cochabamba το 2000 και την τελική επικράτηση των πολιτών!

Μέσα από την προσπάθεια ενός νεαρού σκηνοθέτη και του συνεργείου του να γυρίσουν μια ταινία με φόντο την πραγματική ιστορία του πρώτου θιασωτή του οικονομικού ιμπεριαλισμού, Χριστόφορου Κολόμβο, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και παρελθόντος τέμνονται δημιουργώντας μια ολοκάθαρη αντιπαραβολή του χρόνου και της καταπίεσης που υφίστανται οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι, ακυρώνοντας την απόσταση, τους αιώνες, τους πρωταγωνιστές.

 Έχοντας ως κομπάρσους και ηθοποιούς ντόπιους πολίτες το συνεργείο γίνεται μάρτυρας των αγώνων που κάνουν οι ίδιοι απέναντι σε έναν σύγχρονο κατακτητή, μια εταιρεία και την κυβέρνηση, κάνοντας την ταινία να αναπαριστά την ίδια την ιστορία μπροστά στα μάτια τους, φέρνοντας το παρελθόν των αγώνων τους στο σήμερα.

Με τον ίδιο τρόπο ο Λάβερτυ καταφέρνει να συμπυκνώσει στρατευμένα όλο το νόημα της σημερινή φρίκης, του κορπορατισμού και της αποστέωσης της εργατικής τάξης βάζοντας τους πρωταγωνιστές απέναντι στην ευθύνη τους ως άνθρωποι. Ο κυνισμός του παραγωγού(Tosar) θα δώσει τη θέση του στον αλτρουισμό ενώ αντίθετα το όραμα του σκηνοθέτη(Bernal) σε αυτό του καλλιτεχνικού εγωισμού προκειμένου να  ολοκληρωθούν τα γυρίσματα.

Στα 100 λεπτά που διαρκεί η ταινία αυτό που κατασταλάζει είναι η κινηματογραφική διαύγεια της Bollaín που δεν μπλέκει την πλοκή αλλά αφήνεται στην αφήγηση, παραδίδοντας σχεδόν μαθήματα στρατευμένης και διακριτικής τέχνης, δίνοντας φόρο τιμής στα συναισθήματα του πρωταγωνιστή της κάνοντας αυτό που εκείνος δεν καταφέρνει: να πει την αλήθεια για την αποτυχία του ατόμου να εξελιχθεί ως άνθρωπος παρά μόνο ως πληθυσμός.

Μια ταινία μες στην ταινία. Η ιστορία μες στην ιστορία.
Η δική μας παρούσα μάχη.

Σε μια στιγμή που πρέπει να κάνουμε τη συνείδηση μας Αντίστροφη Μέτρηση.


By Rory

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία:
Διακηρύξεις Ανεξαρτησίας, Ζίν Χάουαρντ, Εκδόσεις Εξάρχεια, 2009
Το Δόγμα του Σοκ, Κλάιν Ναόμι, Εκδόσεις Λιβάνη, 2007






Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών: «Το παλτό-Il cappotto».


Σήμερα 15 Νοεμβρίου, στις 21.30, η Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών προβάλλει την ταινία «Το παλτό».

Βασισμένο στο διήγημα του Νικολάι Γκογκόλ με την τοποθεσία αλλαγμένη από την Ρωσία στην Ιταλία και την ημερομηνία αλλαγμένη στο 1952. Η ιστορία ενός πολύ φτωχού υπάλληλου(Renato Rascel) του οποίου η μόνη του επιθυμία είναι ένα καινούριο παλτό. Ο δήμαρχος της πόλης(Giulio Stival) ετοιμάζει μια δεξίωση για κάποιους επίσημους που έρχονται να την επισκεφθούν για χάρη ενός καινούριου, άχρηστου οικοδομήματος. Ο υπάλληλος τα θαλασσώνει και τον απολύουν. Αλλά πέφτει πάνω σε μια δωροδοκία που αφορά τους αρχιτέκτονες και, για να τον κρατήσουν σιωπηλό, του δίνουν πίσω την δουλειά του και bonus. Αγοράζει το πολυπόθυτο παλτό το οποίο τον κάνει τόσο ευπαρουσίαστο που κερδίζει τον σεβασμό όλων. Όταν κάποιος του κλέβει το παλτό, αυτός από την στεναχώρια του ανεβάζει πυρετό και πεθαίνει. Η κηδεία του αναστατώνει την δεξίωση του δημάρχου στην οποία επιστρέφει ως φάντασμα.



Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Καλλιτεχνική ομάδα ΧΡΟΕΣ: "El Sistema"


 Η καλλιτεχνική ομάδα Χρόες, έπειτα από ένθερμη απαίτηση του κοινού, σας προσκαλεί στην δεύτερη προβολή της ταινίας "El Sistema" (2008) των Maria Stodtmeier and Paul Smaczny, τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011, 19:00 - 21:00, στην αίθουσα Ανδρόγεω του δήμου Ηρακλείου.

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει το μουσικό-κοινωνικό όραμα του εμπνευσμένου μουσικού José Antonio Abreu, ο οποίος πριν από 35 χρόνια αποφάσισε να αξιοποιήσει τη δύναμη της μουσικής για να καταπολεμήσει τη φτώχεια στην πατρίδα του, τη Βενεζουέλα. Το όραμά του έκανε πράξη δημιουργώντας το Εθνικό Σύστημα Ορχηστρών Νέων της Βενεζουέλας ‘El Sistema’, στους κόλπους του οποίου ενέταξε, όλα αυτά τα χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά - θύματα ασθενειών, ναρκωτικών, πορνείας ή ένδειας. Μέσα από πολυάριθμες ορχήστρες και χορωδίες νέων, μουσικά κέντρα και εργαστήρια το πρόγραμμα ‘El Sistema’ κατάφερε να εμπλέξει τα παιδιά του Καράκας και όλης της χώρας με τον κόσμο της μουσικής, προσφέροντάς τους εκφραστικές και δημιουργικές διεξόδους στη ζωή.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση, 21:00-22:30, για το φιλμ και τις δυνατότητες εφαρμογής ενός αντίστοιχου μουσικού-εκπαιδευτικού προγράμματος στη χώρα μας.

Η βραδιά αποτελεί μέρος του κύκλου προβολών με τίτλο "Μουσική Ποιητική και Έκφραση Ι" που εγκαινίασαν οι Χρόες τον περασμένο Οκτώβριο.

Η είσοδος σε αυτήν, όπως και σε παρόμοιες εκδηλώσεις της ομάδας, είναι δωρεάν.

Η ταινία διαθέτει ελληνικούς υπότιτλους.



Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου: Μέλι (Bal)


Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου προβάλει σήμερα 14/11/2011 σε 2 προβολές (20.30 και 22.30) στον κινηματογράφο Βιτσέντζο Κορνάρο την ταινία «Μέλι».
 
Όταν ο πατέρας ενός μικρού αγοριού αργεί να επιστρέψει από το δάσος όπου έχει πάει για να μαζέψει μέλι, το παιδί βγαίνει να τον αναζητήσει. Η ταινία ολοκληρώνει τη λεγόμενη Τριλογία του Γιουσούφ, που αποτελείται επίσης από το «Αυγό» (2007) και το «Γάλα» (2008), ενώ κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο και το βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής στο φεστιβάλ Βερολίνου το 2010.

Πρωτ.: Μπόρα Αλτάς, Ερντάλ Μπεσικσίογλου, Τουλίν Οζέν
Σκην.: Σεμί Καπλάνογλου





Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση της εβδομάδας: The Ides of March(Αι Ειδοί του Μαρτίου)


Ο Κυβερνήτης Μάικ Μόρις (Τζορτζ Κλούνεϊ) διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Στο πλευρό του, ως εκπρόσωπος τύπου, στέκεται ο νεαρός Στίβεν Μάιερς (Ράιαν Γκόσλινγκ), που είναι διατεθειμένος να δώσει τον καλύτερο εαυτό του για να κερδίσει ο Μόρις την πολύτιμη υποψηφιότητα. Όμως ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα: μυστικές συμφωνίες, ανήθικοι πολιτικοί χειρισμοί, υπόγεια παιχνίδια κυριαρχίας και ένας εκρηκτικός συνδυασμός φιλοδοξίας, πίστης, προδοσίας, εκδίκησης συνθέτουν αυτό το έντονο πολιτικό θρίλερ.

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ράιαν Γκόσλινγκ, Τζορτζ Κλούνεϊ, Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν, Πολ Τζιαμάτι, Μαρίζα Τομέι, Τζέφρι Ράιτ, Μαξ Μινγκέλα, Ίβαν Ρέιτσελ Γουντ
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Τζορτζ Κλούνεϊ






Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση dvd: Á DERIVA

(Όταν έρχονται τα σύννεφα)
Του
Heitor Dahlia

Ηλικία κρυμμένη στα κύματα

Ποια στιγμή έρχεται ακριβώς η ενηλικίωση; Πατώντας ακριβώς στην ηλικία όπου άξαφνα όλοι μας αντιμετωπίζουν αριθμητικά ισότιμους ή τις στιγμές που νιώθουμε πώς αυτός ο κόσμος γύρω μας φανερώνει την πολυπλοκότητα και την λογική του πίσω από την αφέλεια και την ομορφιά με την οποία μας τον παρουσιάζουνε;
Ο Heitor Dahlia σε αυτήν την γλυκιά δημιουργία, υποψήφια στο τμήμα του Ένα κάποιο βλέμμα του φεστιβάλ Καννών το 2009, διαλέγει να μας ταξιδέψει στις ξέγνοιαστες ημέρες και άγουρες στιγμές μιας έφηβης που παραθερίζει στις ακτές τις Βραζιλίας με την οικογένεια της στα μέσα της δεκαετίας του ’80 βιώνοντας ταυτόχρονα την άνιση για εκείνη και τα μικρότερα αδέλφια της, σύγκρουση μεταξύ των γονιών της πριν εκείνοι αποφασίσουν να χωρίσουν.

 Η ταινία παρασύρει με την έξοχη φωτογραφία και τα ανέμελα σκηνικά της θάλασσας, που διακατέχει ολόκληρη το φιλμ, στις ιδιωτικές σχέσεις της οικογένειας, αφήνοντας τον θεατή αρχικά να παρακολουθεί μια απαλή ακόμη τριβή ανάμεσα στα μέλη, αφήνοντας χώρο να ξεδιπλωθεί η ψυχογραφία της μικρής πρωταγωνίστριας που μαζί με άλλους εφήβους ανακαλύπτει σταδιακά τις ορμές της, την ανταγωνιστικότητα της, την πάλη να καταλάβει την συναισθηματική της διάπλαση απέναντι στους μυθοποιημένους μεγάλους. Ο σκηνοθέτης παίζει εξαιρετικά με τους ρυθμούς και την εικόνα αφήνοντας το σενάριο να ξεσπάει όταν οι ήρωες τοποθετούνται μέσα στο σπίτι, φανερώνοντας τα μυστικά τους, τα λάθη τους, αποδομώντας τελικά την ωραιότητα της οικογενειακής ζωής, επιστρέφοντας ξανά στη θάλασσα σαν ένα απέραντο, τραχύ και αθώο σύμπαν όπου όλοι μπορούν να χαθούν, να χωθούν στην ελευθερία που προσφέρει η υγρή υφή της.

Ανάμεσα στην πρώτη εντύπωση του άχαρου και ανιδιοτελούς έρωτα που φέρνει η εφηβεία και σε αυτόν της μικρής πρωταγωνίστριας με τον πατέρα της, αναδεικνύεται η ανώριμη και ασχημάτιστη ακόμη προσπάθεια να διεκδικηθεί ο γονιός που αποκαλύπτει πώς έχει και ζωή πέρα από την οικογένεια, έχει αδυναμίες και όνειρα που χάθηκαν, εξισώνοντας τελικά τα όρια της ηλικίας μέσα από το πρίσμα της ευθύνης απέναντι στα πράγματα. Η μικρή Felipa(Laura Neiva) θα δεχθεί την ενηλικίωση μέσα από το ρόλο του παρατηρητή ενός διαζυγίου και την σεξουαλική ολοκλήρωση, ενώ ο Matias(Vincent Cassel) θα βρεθεί απότομα μπροστά στην ουσία του πατρικού ρόλου.


Η τελική αίσθηση της διάσπασης και της μοναξιάς θα δείξει σε όλους τους πρωταγωνιστές πώς δεν είναι τίποτα άλλο από την κρυφή όψη της ζωής που τρέχει αφήνοντας όμως ακατέργαστες και ανέγγιχτες τις στιγμές που νιώθουμε μικροί, διψασμένοι για την ηρεμία του ορίζοντα.



By Rory


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών: «Το πλοίο φεύγει».


Σήμερα 8 Νοεμβρίου, στις 21.30, η Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών προβάλλει την εξαιρετική ταινία «Το πλοίο φεύγει» του Φεντερίκο Φελλίνι.
 
Τον Ιούλιο του 1914, ένα πολυτελές υπερωκεάνιο σαλπάρει από την Ιταλία με την τέφρα της διάσημης λυρικής τραγουδίστριας Tetua. Επιβάτες του πλοίου είναι όλοι της οι φίλοι, καλλιτέχνες της όπερας, ηθοποιοί και πολλές άλλες διασημότητες;. Τις δυο πρώτες μέρες όλοι περνούν καταπληκτικά μέχρι που την τρίτη μέρα ο καπετάνιος αποφασίζει να σώσει ένα μεγάλο πλήθος Σέρβων προσφύγων, οι οποίοι κατάφεραν να δραπετεύσουν από τις πρώτες αιματηρές συγκρούσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
 
 
 

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση dvd: ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΝΗ (La Zona)


Του
Ροντρίγκο Πλά

“Η πολυτέλεια καταστρέφει τις δημοκρατίες.
Η φτώχεια τις μοναρχίες.”                   
                        Montesquieu

Ο κινηματογράφος της Λατινικής Αμερικής μας έχει χαρίσει πολλές φορές δυνατές δημιουργίες νατουραλιστικής οπτικής και κυνικής απεικόνισης, χαρακτήρες και μοτίβα που απέχουν πολύ, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, από τις σκηνογραφικές και σεναριακές εμμονές του Ευρωπαϊκού και Αμερικάνικου ρεύματος. Η νοτιοαμερικανική πραγματικότητα είναι τόσο έντονη και επίκαιρη που μόνο μια σκληρή κινηματογραφική και λογοτεχνική ματιά μπορεί να αποδώσει τα δίπολα και τα κοινωνικό-οικονομικά φαινόμενα που βιώνουν για αιώνες οι κάτοικοι του πιο καταπιεσμένου και ταυτόχρονα πιο επαναστατικού κομματιού του κόσμου.

Σε πλήρη αφοσίωση αυτού του ύφους που μας χάρισε την Πόλη του Θεού, ο Ροντρίγκο Πλά σκηνοθετεί μια ταινία δυναμιτισμένη και ταυτόχρονα δραματική, παίζοντας με τα όρια της κρίσης του θεατή περί σωστού και λάθους, περί δικαιοσύνης και μη. Το ζήτημα όμως είναι ότι για τον ανυποψίαστο θεατή δυστυχώς η ταινία θα μείνει μέχρι εκεί…

…Στο κέντρο της πόλης του Μεξικού βρίσκεται διαχωρισμένη με τεχνητό τοίχος και κάμερες, περιφρουρημένη από τις φαβέλες και τη διεφθαρμένη καθημερινότητα η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΝΗ, μια μικρή πόλη με βίλες, ιδιωτικά σχολεία και ιδιωτική αστυνόμευση που κατοικούν πολίτες της μεγαλοαστικής τάξης. Με αφορμή την παράνομη είσοδο τριών ανήλικων παιδιών με σκοπό να κλέψουν, η κατάσταση θα ξεφύγει όταν οι ίδιοι οι κάτοικοι της ζώνης θα πάρουν το νόμο στα χέρια τους κάνοντας αυτή τη μικρή απόπειρα να καταλήξει σε αιματοκύλισμα…

…μέσα από την κεντρική ιδέα μιας καταπάτησης το σενάριο χρησιμοποιώντας το διαχωρισμό πλούσιου-φτωχού, παράνομου-νόμιμου, θα αφήσει σταδιακά να λειτουργεί με υποδόριο τρόπο ο πραγματικός στόχος του σκηνοθέτη: η αφήγηση των ταξικών αντενδείξεων και του ηθικού δίπολου που χαρακτηρίζει όλες τις σύγχρονες κοινωνίες σε κάθε άκρη του κόσμου.

Ο ρεαλισμός αφήνει τη θέση του στον συμβολισμό και την αλληγορία ψυχογραφώντας την άμεση είσοδο της μεγαλοαστικής τάξης στην παράνοια όταν αυτή νιώθει ότι αρχίζει να διώκεται και να πιέζεται κινδυνεύοντας να χάσει την ασφάλεια της, τα κατεχόμενα της, πασχίζοντας να διατηρήσει την κατ΄εξαίρεση συνθήκη που πληρώνει για να έχει απέναντι στους νόμους, απέναντι στις υπόλοιπες τάξεις. Η κάμερα ακολουθεί τις οργανωμένες κινήσεις των κατοίκων να θεσπίσουν εσωτερικούς νόμους, εσωστρεφείς λύσεις με σκοπό την παραδειγματική τιμωρία ενός ανήλικου παιδιού που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εικόνα της φτώχειας και της εξωτερικής κατάστασης που εκείνοι αποφεύγουν. Η κάμερα ταυτόχρονα ακολουθεί τον απεγνωσμένο ανήλικο που πασχίζει να φύγει έξω από το τείχος, εγκλωβισμένος μέσα στις κάμερες και τα καταπράσινα πάρκα των πλούσιων κλείνοντας το μάτι στη σύγχρονη πραγματικότητα που θέλει τους εργαζόμενους εγκλωβισμένους στους νόμους και τις εργασιακές συνθήκες των επιχειρήσεων και του κράτους, μη μπορώντας να αντιδράσει με αποκορύφωμα την απίστευτη σκηνή του λιντσαρίσματος πριν το τέλος.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΝΗ καταφέρνει και γίνεται ο καθρέφτης πολλών ακραίων συνθηκών που μόλις τώρα εμφανίζονται σε πολλές από τις «πολιτισμένες» χώρες του Δυτικού κόσμου. Μιλάει για όλες τις ζώνες που κατάφεραν οι κυβερνήσεις και οι άρχουσες τάξεις να εφεύρουν και να συντηρήσουν όλο και πιο σκληρά. Από την εκ διαμέτρου αντίθετη οικιστική ψυχολογία που συναντά κανείς σε όλες τις περιοχές με τα φρικτά αστικά κέντρα και τα καλογυαλισμένα προάστια, από τα συγκοινωνούντα δοχεία που είναι η αστυνομία με το κράτος και φυσικά την κατάφωρη εικόνα ενός μέλλοντος αψεγάδιαστα χωρισμένου σε έχοντες και μη, από την Ελλάδα μέχρι την Αργεντινή με το μίσος και το φθόνο που πάντα γεννά η καταπίεση. Μια ταινία που τελικά ίσως δείχνει πώς η σύγκρουση θα πάψει να γίνεται στις πλατείες και θα μεταφερθεί μοιραία στις Ιδιωτικές Ζώνες…

Το παρόν άρθρο τελειώνει με τον πίνακα του Diego Rivera May Day procession in Moscow και είναι αφιερωμένο σε όλες τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών



by Rory




Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών: «Όλα για την Εύα».


Σήμερα 1 Νοεμβρίου, στις 21.30, η Κινηματογραφική ομάδα Αρχανών προβάλλει την ταινία «Όλα για την Εύα».
 
Από τις σημαντικότερες ταινίες του Χόλιγουντ με θέμα τον κόσμο του θεάτρου και τις νευρώσεις των ηθοποιών. Η Μπέτι Ντέιβις είναι πολύ καλή στον πρωταγωνιστικό ρόλο της ηλικιωμένης ηθοποιού του Μπρόντγουέι και η Μέριλιν Μονρόε σε μια από τις πρώτες τις εμφανίσεις. Ο σεναριογράφος - σκηνοθέτης Μάνκιεβιτς αποκαλύπτει την πραγματική εικόνα των παρασκηνίων σε μια ταινία που προτάθηκε για 14 Όσκαρ (είναι αριθμός ρεκόρ) και τελικά απέσπασε έξι, αλλά κανένα για την Ντέιβις που το άξιζε.


Πρόταση εβδομάδας: ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΙΣΜΕΝΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ( Killers of the Flower Moon )

  Βασισμένη στο δημοφιλές ομότιτλο best-seller μυθιστόρημα του David Grann, η ταινία “Killers of the Flower Moon” μας μεταφέρει στην Οκλαχόμ...